همه فن حريف
همه چيز در يك سايت،هرچي كه بخواي
درباره وبلاگ


سلام به شما همراهان خوب "ميكس تو ميكس". هدف از ايجاد اين وبگاه صرفاً به خاطر شما خوبان بوده تا با مراجعه به اين وبلاگ بتوانيد به هرچيزي كه نياز داريد و يا به دنبالش هستيد خيلي سريع و راحت به آن دست یابید و از آنها استفاده كنيد و از همه مهم تر اینکه صرفه جوئی در وقت و زمان شماست.
آرشيو وبلاگ
نويسندگان
چهار شنبه 3 آبان 1391برچسب:نگاه آشنا,شعر, :: 10:24 :: نويسنده : محمود سرائي پور

يك غريبه يا كه شايد دوست؟

من نمي دانم،گمانم اوست

صورتش را هم نمي بينم

راه دور و آسمان كم سوست

گيسويش را بادي آشفته

آخر اي باد،اين همان گيسوست؟

چون حريري تيره تر از شب

پر زعطر مريم و شب بوست

اينكه رقص سايه اش از دور

مثل رقص دلكش آهوست

بي قرارم بي قرارم من

تو بگو آهسته آيا اوست؟

مي رسد نزديك و مي لرزم

لرزشم افسونِ آن جادوست

مي شناسم چشم هايش را

اين همان چشم و همان ابروست

پرستو رشيدي

چهار شنبه 3 آبان 1391برچسب:به نام تو,شعر, :: 9:59 :: نويسنده : محمود سرائي پور

به نام تو

به نام توئي كه هميشه با مني

به نام توئي كه در منو با مني

          به نام توئي كه همچون خون در رگهاي مني

          به نام توئي كه غمخوار مني

...توئي كه در تنهائي ها و بي كسي هايم

          هميشه با من بودي و هستي

...توئي كه در لحظات سخت زندگي

          همانند كوهي محكم و استوار

باعث دلگرمي ام بودي

...توئي كه در همه امور

          با منو كنار من بودي

ولي افسوس كه نشناختمت

          وقتي شناختمت

               كه خيلي دير بود

                    ولي شناختمت...

محمود سرائي پور

دو شنبه 17 مهر 1391برچسب:شعر,احمد شاملو, :: 10:54 :: نويسنده : محمود سرائي پور

بر آن فانوس كه ش دستي نيفروخت                                            

          بر آن دوكي كه بر رف بي صدا ماند                     

                               بر آن آئينه ي زنگار بسته                 

                                        بر آن گهواره كه ش دستي نجنباند  

 

                                 بر آن حلقه كه كس بر در نكوبيد                            

                     بر آن در كه ش كسي نگشود ديگر

                                             بر آن پله كه بر جا مانده خاموش

                                                                         كسش ننهاده ديري پاي بر سر _

 

بهار منتظر بي مصرف افتاد!

          بر هر بامي درنگي كرد و بگذشت

                        به هركوئي صدائي كرد و استاد

                                   ولي نامد جواب از قريه،نزد دشت.

 

نه دود از كومه ئي برخاست در ده

                      نه چوپاني به صحرا دم به ني داد

                                                   نه گل روئيد،نه زنبور پر زد

                                                                                   نه مرغ كدخدا برداشت فرياد.

 

به صد اميد آمد،رفت نوميد

          بهار _ آري بر او نگشود كس در.

                   درين ويران به رويش كس نخنديد

                                   كسي تاجي زگل ننهاد بر سر.

 

كسي از كومه سر بيرون نياورد

                        نه مرغ از لانه،نه دود از اجاقي.

                                                 هوا با ضربه هاي دف نجنبيد

                                                                                 گل خودروي بر نامد ز باغي.

 

نه آدم ها،نه گاو آهن،نه اسبان    

         نه زن،نه بچه... ده خاموش،خاموش.

                              نه كبكنجير مي خواند به دره

                                        نه بر پسته شكوفه مي زند جوش.

 

به هيچ ارابه ئي اسبي نيستند

                                   سرود پتك آهنگر نيامد

                                                    كسي خيشي نبرد از ده به مزرع

                                                                                        سگ گله به عوعو در نيامد.

 

كسي پيدا نشد غمناك و خوشحال

                      كه پا بر جاده ي خلوت گذارد

                             كسي پيدا نشد در مقدم سال

                                              كه شادان يا غمين آهي بر آرد.

 

غروب روز اوّل ليك،تنها

                   درين خلوتگه غوكان مفلوك

                                    به ياد آن حكايت ها كه رفته ست

                                                               ز عمق بركه يك دم ناله زد غوك...

 

بهار آمد،نبود امّا حياتي

        درين ويرانسراي محنت آور

                         بهار آمد،دريغا از نشاطي

                            كه شمع افروزد و بگشايدش در!

احمد شاملو

 

پنج شنبه 13 مهر 1391برچسب:ايران,شعر,ايران من, :: 15:5 :: نويسنده : محمود سرائي پور

ســــــــــلام

ايــــــــــــــران

مـــــــــــــــــن

***************

 

 

سلام اي سرزمين مادري ام

تو را دوست دارم

تو را دوست دارم و خواهم داشت

اي سرزمين حماسه

اي سرزمين مهر پرور

تو را دوست دارم

تو را دوست داشته و دارم و خواهم داشت

سرسبزي...

زيبا و با شكوهي

مهد دليراني...

پر افتخار و سرافرازي

هرچه بگويم كم است.

وطنم؛ايران من

بوسه بر خاكت مي زنم

و همواره به فكر آبادانيت هستم

ايران من،هميشه سرافراز باشي

ايران من،هميشه پر افتخار باشي

ايران من،هميشه پاينده و برقرار باشي 

 

محمود سرائي پور

صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 6 صفحه بعد
موضوعات
پيوندها


ورود اعضا:

نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 26
بازدید دیروز : 1
بازدید هفته : 36
بازدید ماه : 27
بازدید کل : 99884
تعداد مطالب : 57
تعداد نظرات : 6
تعداد آنلاین : 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید
« ارسال برای دوستان »
نام شما :
ایمیل شما :
نام دوست شما:
ایمیل دوست شما:

Powered by ParsTools
خرید عینک آفتابی ویفری Website health for iranian-professionals.com Website health for iranian-professionals.com iranian-professionals.com-Google pagerank,alexa rank,Competitor